Achter de grote kanonnen als Mathieu van der Poel en Wout van Aert, de nummers een en twee van het wereldkampioenschap veldrijden in Liévin, streed een groepje crossers om de overige ereplaatsen. Een daarvan was onze favoriet Ryan. Hij moest zich terugvechten in koers, maar keek wel tevreden toch op zijn koers.
‘Ja, redelijk’, aldus Kamp tegenover In de Leiderstrui. ‘Eerste helft van de cross heb ik wel erg moeten wennen aan de omstandigheden. Het was zo een aanpassing met vanmorgen, dat ik er wel moeite mee had. Daardoor had ik wel moeite om in mijn ritme te komen, maar aan het einde wel een goede koers gereden denk ik.’
Wat opviel was dat de Brabander de gehele koers gas kon blijven geven, zonder een terugval in de finale. ‘Ja, klopt. Het was in het begin vooral de gewenning van de ondergrond. Toen ik aan het einde van het eerste half uur het gevoel begon te krijgen, kon ik daadwerkelijk ook mijn goede benen laten zien. Ik heb inderdaad wel een uur lang kunnen geven. Dat was ook wel goed.’
Een week voorafgaand aan het WK vertelde Kamp zijn doel: net als in Hoogerheide top tien rijden. Dat wist de spraakzame coureur net niet te halen: hij werd elfde. ‘Top tien had mooi geweest, vooral voor op mijn lijstje voor later. Ik kom van de vierde rij, dus dan is elfde wel prima. Vergeleken met vorig jaar, waar ik bijna buiten de top twintig (negentiende, red.) viel zelfs, is dit nu wel lekker ja. Het blijft een WK, dat is ook wel een niveau hoger.’
Net als grote favoriet Van Aert moest Kamp dus ook van ver beginnen aan zijn WK. ‘Wout stond achter mij. Het kwam zo uit dat ik achter Wout terecht kwam. Vervolgens was er iets in de eerste bocht, waardoor ze allemaal bijna vielen. Daardoor had ik een gat op de rest. In de eerste ronde heb ik wel met Wout kunnen duelleren. In de weg rijden is veel gezegd, maar toch hem een beetje kunnen irriteren. Je weet dat hij de favoriet is met Mathieu. Als je hem dan kan voorblijven, is dat altijd mooi meegenomen.’