De poldercross in Kruibeke, daar hebben we de gehele zomer naar uitgekeken. Wat gaat het nieuwe cross seizoen ons brengen? Hoe liggen de verhoudingen deze winter?
We zijn van Ryan gewend dat hij met een super start aan kop gaat in de eerste bocht. Maar deze keer geen kopstart en of het daar aan lag weten we niet, maar gelijk ook een valpartij bij de eerste beklimming. Een terugval naar positie 18 (?) tot gevolg. De cross zou in het teken staan van het terug knokken naar voren. Het lastige daarvan is, dat je dus sneller moet rijden dan de concurrentie om posities op te schuiven.
De eerste plaatsen werden snel terug gewonnen. Deze opmars was gestaag tot ongeveer positie 12 halverwege de koers. Daar werd het gevecht voor positiewinst wat lastiger. Lang was het stuivertje wisselen met Tom Meeusen, Lander Loockx, Thijs Aerts en Yentl Bekaert voor positie 8 t/m 12.
Ryan zal na de race vertellen dat hij het toen ook wel zwaar had. Tom Meeusen bleek nog wat extra krachten te bezitten en reed zich naar voren om als 5e te finishen. Ryan vond ook zijn 2e adem en kon de anderen ook achter zich laten, alleen de kloof overbruggen naar de groep 5 t/m 8 was toch te veel van het goede en hij ging als 9e over de finish.
Ploeggenoten Michael Vanthourenhout en Eli Isebyt konden het podium beklimmen, samen met oud-ploeggenoot Laurens Sweeck. Ryan eindigde in de top 10, maar zal toch met gemende gevoelens terugkijken op zijn eerste cross. Wat zou er in hebben gezeten als hij niet gevallen zou zijn?
Volgende week weer een nieuwe kans. Dan op de mijn van Beringen, niet zijn favoriete parcours, maar wel weer een mooie graadmeter hoe de conditie op dit moment is.
